Het verhaal van Alie

“Ik kom uit de horeca, daar heb ik de papieren voor ‘gastvrouw’ van. 17 jaar heb ik in de horeca gewerkt totdat ik gastouder werd. In 2011, de kinderen waar ik op paste waren al wat ouder, wilde ik wel iets anders gaan doen. Eén van de ouders van de kinderen gaf aan dat bij Zorggroep Drenthe in het restaurant een vacature voor in de bediening was. Deze baan was goed te combineren met het gastouder zijn en daarom heb ik gesolliciteerd. Al snel kon ik langskomen voor een gesprek. Na een kort gesprek kreeg ik ’s middags al telefoon of ik twee weken later kon beginnen. Zo ben ik bij Zorggroep Drenthe gestart en was ik terug in mijn eerste vak.

“Voor mensen zorgen en dingen voor hen regelen, daar hou ik van. Zeven jaar heb ik in het restaurant gewerkt. In de tussentijd ben ik als gastouder gestopt omdat ik meer uren in het restaurant kon werken. Het mooie van het werken in de bediening bij een zorginstelling vond ik de aandacht die ik kon besteden aan de lunch of het verjaardagsfeest voor cliënten die zelf nog moeilijk de deur uit kunnen. En ervoor zorgen dat dit samen met hun familie kan op de (in principe) laatste woonplek van de cliënten. Helaas raakte ik door verschillende privéomstandigheden en hierdoor ook werk gerelateerde omstandigheden een beetje opgebrand en kwam ik met burn-out klachten thuis. Dit ging abrupt. Ik was gewoon op.”

“Om uit deze situatie te komen wist ik dat ik iets nieuws nodig had om weer beter te worden en om verder te kunnen. Toen kwam de loopbaanadviseur van ZorgpleinNoord in beeld. Vanuit Zorggroep Drenthe werd ‘spoor 2’ via ZorgpleinNoord ingezet en  werd er een gesprek gepland met een loopbaanadviseur. Ja en dan ‘moet’ je naar zo’n gesprek terwijl ik veel verdriet had en mijn rugzak aardig vol zat. Ik dacht door ‘spoor 2’ Zorggroep Drenthe te moeten verlaten. Niks bleek minder waar: HRM van Zorggroep Drenthe was tijdens mijn ziek-zijn en ook nu nog steeds heel goed voor mij.“

“Toen ik de deur bij ZorgpleinNoord binnenstapte stond ik oog in oog met mijn oude klasgenoot Annette Hopman, loopbaanadviseur bij ZorgpleinNoord. Dat was heel toevallig. Ik kende Annette niet heel goed maar het voelde meteen heel vertrouwd. In de gesprekken was ik erg zoekende, er waren tranen, maar Annette kon in de gesprekken steeds het positieve eruit halen. Zo haalde ik kracht en zin uit de gesprekken. Het ging niet over ‘weer moeten’ werken. We keken naar mijn achtergrond, wat ik zou kunnen en wat ik zou willen. Ik heb testjes gedaan en daaruit bleek dat ik gastvrijheid en zaken regelen voor mensen belangrijk vind. Ook bleek duidelijk dat ik toe was aan iets nieuws.

“Ik kreeg het advies om een cv te maken voor op LinkedIn. Hierin zat voor mij al een uitdaging die ik eigenlijk ook zocht. Hoe mooi is het dat je iets op LinkedIn kunt zetten wat van jezelf is. En dat bleek best veelzijdig te zijn maar dat had ikzelf nooit in de gaten. Ondanks dat ik geen hoge opleiding heb, durf ik nu zeker te zeggen dat ik best wel veel in mijn mars heb. In het tweede jaar van mijn ziek-zijn is er een knop omgegaan en ben ik gegroeid. Ik voelde een soort euforie en daar werd ik zo sterk van. En toen de functie van receptioniste bij Zorggroep Drenthe vrij kwam dacht ik ook: die functie is voor mij. De sollicitatiebrief heb ik zelf opgesteld en heb ik daarna samen met Annette doorgenomen. Deze brief en mijn cv hebben ervoor gezorgd dat ik op gesprek kon komen en de baan heb gekregen. Hoe mooi is het dat je overleeft en een nieuwe start mag maken, ondanks dat er nog genoeg in mijn rugzak zit. Het is mooi dat het werk, waar genoeg moet gebeuren, als een uitje voelt: ik ga met heel veel plezier naar mijn werk. Ik ben zelfs meer uren gaan werken!”

“Ik werk nu vijf jaar als receptioniste bij Zorggroep Drenthe en voel mijn toegevoegde waarde  naar mijn collega’s en de bewoners. De toegevoegde waarde is dat ik samen met mijn collega receptioniste werkzaamheden voor de zorg uit handen neem. Bijvoorbeeld de telefoon. Door de ervaring weet je wat wel en niet belangrijk is en wat je zelf af kunt handelen. Dat is weleens een hele kunst. Wij willen zowel de cliënt, de familie en de collega’s ondersteunen. Wat hierbij belangrijk is, is dat mensen zich gehoord voelen en dat er respect voor elkaar is.”

“Ik heb diep gezeten maar dat was dus niet het einde. Er kwamen weer positieve dingen. Mijn tip is dat er positieve dingen komen en je nooit te oud bent om te switchen. Dit geeft je weer nieuwe energie. Ik was angstig om verder te ontplooien en dan komt er toch iets moois op je pad waardoor ik zelfvertrouwen kreeg. Ik sta nu veel steviger in mijn schoenen.”